Fumo-terro(-de-Petter)
Fumaria petteri
Papaveraceae Fumariaceae
Nom en français : Fumeterre de Petter.
Descripcioun :Aquesto fumo-terro èi pulèu raro au nostro. Trachis dins li relarg secarous sus la roucaio e la garrigo e peréu dins lis ancian cast. A lou port de Fumaria officinalis, mai se recounèis majamen emé soun fru qu'a lou soumet augivau. La subsp. presento au nostre, ié dison calcarata.
Usanço :Sa cousino Fumaria officinalis es uno planto vertuouso, tant se poudrié que siguèsse parié pèr elo.
Port : Erbo
Taio : 10 à 40 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Fumaria
Famiho : Papaveraceae
Famiho classico : Fumariaceae
Ordre : Ranunculales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 8 à 10 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 500 m
Aparado : Noun
Mars à mai
Liò : Roucaio
- Garrigo
- Esboudèu
- Cast
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Fumaria petteri Rchb., 1839
Vióuleto-fèro
Viola canina
Violaceae
Autre noum : Palengo.
Noms en français : Violette des chiens, Pensée jaune.
Descripcioun :La vióuleto-fèro o di-chin, que trachis dins li pelouso séusouso, èi pas uno di proun coumuno au nostre aleva dins lis Aup marino. Fai partido dóu group de vióuleto sènso rouseto emé de tijo qu'an de long entre-nous. Se recounèis tambèn à sis estipulo pulèu grando e dentado e à soun esperoun jaunas. Li petalo soun pas gaire acoulourido. La subsp. de Prouvènço ié dison ruppii emé soun soun esperoun que mounto.
Usanço :Li flour de vióuleto soun manjadisso, li meiouro soun li mai perfumado, coume Viola odora o Viola suavis. Soun richo en vitamino C e A.
Port : Erbo
Taio : 5 à 40 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Viola
Famiho : Violaceae
Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 15 à 25 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Si
Autour basso e auto : 200 à 1700 m
Aparado : Noun
Abriéu à jun
Liò : Pelouso acido
- Champino
- Esclargido
- Orle de bos
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Eurasiatico
Ref. sc. : Viola canina L., 1753